Vrijwilligers zijn van onschatbare waarde. Hun inzet is door de toenemende zorgvragen en vergrijzing de komende jaren harder nodig dan ooit. In 2021 – het Nationaal Jaar Vrijwillige Inzet – komt in deze rubriek elke twee weken een vrijwilliger aan het woord. Vandaag is dat Aart Pruijsen.
Naam: Aart Pruijsen
Leeftijd: 77
Vrijwilligerswerk: Chauffeur bij ANWB-AutoMaatje.
Wat doe je?
“Ik rijd met mijn eigen auto met mindervalide passagiers naar het ziekenhuis of een andere afspraak. Zij melden zich daarvoor aan bij Marlies Burger van Kijk op Welzijn en zij regelt een van de tien AutoMaatjes. De passagier zit achterin en we dragen allebei een mondkapje. Afgelopen zondag heb ik bijvoorbeeld een mevrouw naar de vaccinatielocatie op Zestienhoven gereden.
Wat haalde jou over de streep om dit te gaan doen?
Van stilzitten wordt een mens niet wijzer. Mijn vrijwilligerswerk bij het RepairCafé ligt stil door corona. Ik ben ‘autogek’ en had al gelezen over AutoMaatje. Toen ik in De Schakel las dat het AutoMaatje in Barendrecht startte, heb ik me gelijk aangemeld voor de informatiebijeenkomst. Sinds oktober ben ik twee dagdelen in de week beschikbaar. AutoMaatje maakt mensen mobieler en onafhankelijker. Juist omdat je een kilometervergoeding van 30 cent betaalt, vinden mensen dit fijner dan een buurman om hulp vragen.
Wanneer maakt jouw inzet verschil voor de ander?
Als chauffeur bij AutoMaatje bied ik ‘persoonlijk’ vervoer. Veel passagiers hebben een vervoerspas, maar zo’n busje komt vaak te vroeg of te laat. Ik ben precies op tijd en wacht gerust eventjes. Ook geef ik graag extra aandacht: hulp bij in- en uitstappen, gordel goed omdoen, de rollator netjes in de kofferbak leggen. Indien nodig breng ik de passagier op de juiste afdeling in het ziekenhuis. Het belangrijkste is het persoonlijke gesprek. Binnen een half uur hoor je een heel levensverhaal. Ik heb in de verkoop gezeten, maak gemakkelijk contact en kan goed luisteren. Zo vertelde een mevrouw, die behandeld werd in het Erasmus MC, dat haar eigen auto al een half jaar stil stond. De accu was leeg. Die heb ik daarna gelijk weer aan de praat gekregen. Maar… ik blijf niet koffiedrinken, ook al word ik daarvoor uitgenodigd.
Welke gebeurtenis is je bijgebleven?
Ik reed een mevrouw van Borgstede, waar haar demente man woont, naar huis in de Notenhof. Dat lijkt zo’n klein eindje, maar is ‘s winters te ver om te lopen met een rollator. Ze was heel verdrietig omdat haar man zo hard had gehuild tijdens het bezoek. Dan heb ik het ook even te kwaad. Maar het is fijn dat ze haar verhaal gelijk kwijt kon en dat ik er voor haar kon zijn.”
Wil je zelf ervaren hoe fijn het is om je in te zetten voor een ander? Kijk op de vrijwilligersvacaturebank, www.vrijwilligerswerkbarendrecht.nl, tel. 0180-229019.
Comments